δαγκανίδια άνευ λόγου ….

«Με ποια πλευρά είστε,παιδιά;»

Ένα τραγούδι – Μια ιστορία!

Η κομητεία Harlan στο Kentucky των ΗΠΑ ήταν, στις αρχές και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, μια περιοχή που είχε να επιδείξει πολλά ανθρακωρυχεία, ακραία συντηρητικούς κυβερνήτες και το καθόλου κολακευτικό ψευδώνυμο “ματωμένη κομητεία”. Η ραγδαία αύξηση των ορυχείων και των επιχειρήσεων παραγωγής άνθρακα οδήγησε εκεί χιλιάδες αμερικανούς που μετακινούνταν προς αναζήτηση εργασίας ήδη από το 1890. Η εσωτερική μετανάστευση προς την κομητεία Harlan κορυφώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’20 και στις αρχές του ’30, όπου το κράχ και η οικονομική κρίση δημιούργησαν μεγάλες μετακινήσεις ανέργων σε περιοχές όπου μπορούσε ακόμα να βρεθεί κάποια στοιχειώδης εργασία. Και μιας και η “γη της επαγγελίας”, η California, βρίσκονταν πολύ μακριά για τους βιομηχανικούς εργάτες των ανατολικών ακτών, πολλοί απο αυτούς βρέθηκαν εκεί. Και σύντομα το μετάνιωσαν.

Οι ανθρακωρύχοι δούλευαν με μηδενικά μέτρα ασφαλείας, εξευτελιστικούς μισθούς, διαμένωντας σε προχειροφτιαγμένους καταυλισμούς δίπλα στα ορυχεία, με καταστήματα ειδών πρώτης ανάγκης που ανήκαν στον ιδιοκτήτη του εκάστοτε ορυχείου. Τα ατυχήματα ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και η υγειονομική περίθαλψη ένα καλό θέμα για αστειευτεί κανείς, αλλά μέχρι εκεί. Επιπλέον, οι εργοδότες αρνούνταν κάθε συζήτηση για βελτίωση των συνθηκών εργασίας, πολλές φορές επικαλούμενοι την οικονομική κρίση (σας θυμίζει κάτι;).[1]

Το 1931 ανθρακωρύχοι του Χάρλαν Κάουντι κατεβαίνουν σε απεργία αντιδρώντας για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας. Το Συνδικάτο που οργανώθηκε από τον Sam Reece αποφάσισε να φθάσει την αντίσταση στα άκρα. Δεν έμειναν όμως άπραγοι οι ιδιοκτήτες των ανθρακορυχείων της περιοχής, οι οποίοι με μισθοφόρους οπλισμένους και με την αστυνομία ξεκίνησαν ένα ανθρωποκυνηγητό πρωτοφανές για τα χρονικά. Οι ανθρακωρύχοι πήραν τα βουνά με όπλα. Μάχες έγιναν, το Χάρλαν Κάουντι αιματοκυλήστηκε κυριολεκτικά, και έμεινε στην ιστορία ως Ματωμένο Χάρλαν.

Ο ορκισμένος εχθρός του Συνδικάτου ήταν ο σερίφης J.H. Blair, ο οποίος ήξερε ότι για να βάλει τάξη έπρεπε να “κόψει το κεφάλι” της οργάνωσης, δηλαδή του Sam. Κάνει λοιπόν επιδρομή στο σπίτι του αρχηγού του Συνδικάτου τρομοκρατώντας την γυναίκα του Florence και τα επτά παιδιά τους με το όπλο στον κρόταφο. Κάνει επίσης, κατάληψη στο σπίτι με άλλους κουμπουροφόρους, περιμένοντας τον Sam να επιστρέψει ανησυχώντας για την οικογένειά του και έτσι να τον εκτελέσουν. Η Florence βρήκε τρόπο να ενημερώσει τον άντρα της να μην ανησυχεί και να μην γυρίσει σπίτι. Μία από τις ημέρες της τρομοκρατίας, βλέποντας τους αστυνομικούς αλλά και τους μισθοφόρους να βρίσκονται ακροβολισμένοι στο σπίτι της και τα παιδιά της νηστικά και τρομοκρατημένα, παίρνει μία σελίδα από το επιτοίχιο ημερολόγιο και γράφει τον πρώτο στίχο: «Με ποια πλευρά είστε, αγόρια;»[2]

Το Συνδικάτο νίκησε.

Η Florence μελοποιησε τους στίχους βασισμένη σε μια ψαλμωδία Βαπτιστών (Lay the Lily Lowή στο παραδοσιακό τραγούδι Jack Munro ή Jack a Roe ( Βοb Dylan ) και κυκλοφορεί στην συλλογή Coal Mining Women .

Το τραγούδι πρωτοτραγουδήθηκε από τους Almanac Brothers, αλλά η διασκευή της Natalie Merchant το κάνει τόσο καινούργιο σαν να γράφθηκε από κάποια Florence των δικών μας εποχών….

The Almanac Singers – Talking Union, 1941.

Pete Seeger – «Greatest Hits», 1967.

Dick Gaughan – True and Bold,  1985.

Deacon Blue – Riches & More,  1997.

Ella Jenkins – Ella Jenkins and a Union of Friends Pulling Together,  1999.

Dropkick Murphys – Sing Loud, Sing Proud!, 2001,

Anne Feeney – Union Maid,  2003.

Natalie Merchant – The House Carpenter’s Daughter,  2003.

Silas House – Songs for the Mountaintop, in 2006, and Public Outcry,  2008

The Nightwatchman – «Union Town»,  2011

Ani DiFranco – ¿Which Side Are You On?,  2012

Rebel Diaz

Billy Bragg – Back to Basics,  1987,

Frederic Rzewski

Η Florence μέχρι το τέλος της ζωής της γύρισε όλη την Αμερική μιλώντας για τους καταπιεσμένους και για την δικαιοσύνη. Είχε επιλέξει με ποια πλευρά θα είναι, αφού έμεινε δίπλα στον Sam 64 χρόνια. Έφυγε με το λευκό της κεφάλι ψηλά το 1986 στα 86 της.

===================================================================================

πηγές:

[1] απο το Redemptionsongs

[2] απο το SimpleMan

Στοιχεία και πληροφορίες για το τραγούδι και την πορεία του

Wikipedia και Youtube

Μανικάκος

«Με ποια πλευρά είστε,παιδιά;»

 

21 Σχόλια

  1. Ioulianos

    Harlan County Ντοκιμαντέρ. Με ελληνικούς υποτίτλους
    http://www.dailymotion.com/arkturos

    22/02/2012 στο 16:19

    • Ioulianos

      Οι σκηνές είναι συγκλονιστικές. Καθώς και η αφήγηση μια και δημιουργεί παραλληλισμούς με τις ένοπλες απεργίες του 31 με τis απεργίες του 1976.

      22/02/2012 στο 16:31

  2. katy

    “Η αλήθεια είναι από την πλευρά του καταπιεσμένου”.

    Malcolm X (1925-1965), Αμερικανός ακτιβιστής.

    22/02/2012 στο 16:53

    • μανικακος

      Malcolm X ( May 19, 1925 – February 21, 1965)

      22/02/2012 στο 19:13

  3. Μπετατζής

    Eίχε προηγηθεί το 1914 η σφαγή στο Λάντλοου. Εκεί σκοτώσανε και τον Κρητικό Λούη Τίκα (Σπαντιδάκη). Και για αυτόν γράφτηκε τραγούδι. Στη φωτογραφία του μνημείου των θυμάτων, προσέχτε τις ηλικίες τους.

    http://www.locandiera.gr/2008/06/29/louistikas/

    22/02/2012 στο 18:12

  4. anton555

    22/02/2012 στο 19:10

    • DrAluca

      Απο τις πιο δυνατες εκτελεσεις….. 🙂

      Χαμογελατε…

      22/02/2012 στο 19:12

  5. μανικακος

    Which side are you on?
    Η κρίση του ΄29 στις ΗΠΑ και οι κοινωνικές αντιστάσεις
    Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου στην κατάληψη της Τσαμαδού 15, ώρα 20:00

    Το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά οργανώνουν την Τετάρτη 22/2 στις 20:00, στην κατάληψη Τσαμαδού 15, ανοιχτή συζήτηση με θέμα:

    “Which side are you on? Η κρίση του ΄29 στις ΗΠΑ και οι κοινωνικές αντιστάσεις”

    Τη συζήτηση, που πραγματοποιείται με αφορμή την έκδοση του ημερολογίου του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, ανοίγουν οι:

    Κωστής Καρπόζηλος, ιστορικός, συγγραφέας της διδακτορικής διατριβής «Ελληνοαμερικανοί εργάτες, κομμουνιστικό κίνημα και συνδικάτα 1900-1950»

    Γιώργος Μανιάτης, μέλους του Δικτύου

    Στη συζήτηση θα προβληθεί και ακυκλοφόρητο κινηματογραφικό υλικό των συνδικάτων της δεκαετίας του ΄30

    http://rednotebook.gr/details.php?id=4900

    22/02/2012 στο 19:21

  6. Κι εγώ ευρωλιγούρης είμαι αλλά τούτος ξεπέρασε τα όρια:

    http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6741:pagalos-europe&catid=81:kivernisi&Itemid=198

    νομίζω πως μέσα στα επόμενα 40-50 χρόνια το κόμμα μου θα αναθεωρήσει την ευρωλιγούρα του και θα ζητήσει την αποδέσμευση της νότιας ευρωβαλκανίας από την ΕΕ και την συγκρότηση της σε ανεξάρτητο κράτος-έθνος υπό κάποια ονομασία τέσπα.

    όσο για το κουίζ του σημερινού διαγωνισμού δηλώνω πως είμαι με τους προλετάριους περισσότερο απ ότι είμαι με τα μονοπώλια!

    22/02/2012 στο 19:45

  7. Αλεξης Τσιμπλας

    Εγω παντως ειμαι με την πλευρα του νεου εφικτου κοσμου
    Αυριο μεθαυριο θα εχουμε εκλογες καισας καλουμαι ολους να μας στειρηξετε για να φερουμε τον σοσιαλισμο στην πονεμενη πατριδα

    22/02/2012 στο 20:08

  8. Μπράβο Μανικάκο!!! Πολύ ωραία δημοσίευση !! 😀 😀 😀

    22/02/2012 στο 23:45

  9. Πολύ καλή ανάρτηση. Απο πολλές απόψεις.

    23/02/2012 στο 13:00

  10. Γιάννης Μαστοράκος

    Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση. Να επισημάνω οτι υπάρχουν δυο πολύ ενδιαφέροντα και ωραία βιβλία της Σύγχρονης Εποχής «Ανθολογία Αμερικανικού Προλεταριακού Διηγήματος» και «Επιλογή από το έργοτ του Τζον Ριντ» (εκδόσεις της δεκαετίας του ’80) που έχουν πραγματικά λογοτεχνικά και ιστορικά διαμάντια, πολύ ζωντανές εικόνες και διεισδυτική ματιά σε παρόμοιες ταξικές συγκρούσεις. Αξίζει τον κόπο να διαβαστούν.

    23/02/2012 στο 21:50

  11. demonio

    Πολυ ωραιο ποστ μανικ !!!

    Πως θα βλεπουν αραγε τους αγωνες στο Συνταγμα οι ανθρωποι σε μισο και βαλλε αιωνα απο τωρα… πως θα ειναι ο κοσμος σε 100 χρονια;

    23/02/2012 στο 22:21

  12. Πτο

    εχουμε κ καλη ελληνικη νομιζω εκδοχη http://www.youtube.com/watch?v=pGlxNP0VaSQ

    25/02/2012 στο 21:30

Αφήστε απάντηση στον/στην katy Ακύρωση απάντησης